Górnik: Stokłosa 23 (4x3, eval 26), Kukuczka 18 (eval 27), Saran 12 (1x3), Nowak 9 (11 zbiórek), Czerwonka 9 (1x3), Dymarski 7, Glapiński 6, Kowalski 4, Salamonik 0.
Sportino: Wichniarz 20 (3x3), Żytko 18 (1x3), Szubarga 13, Małecki 10, Cywiński 7, Świderski 5 (1x3), Gabiński 1, Piechucki 0, Robak 0.

Po dwóch zwycięstwach Sportino w Wałbrzychu kibice Górnika wciąż wierzyli, że rywalizacja o awans do ekstraklasy nie zakończy się na terenie rywala. Wiara czyni cuda i po dwóch zwycięstwach wałbrzyszan w Inowrocławiu doszło do decydującego meczu na parkiecie Górnika.

Przed meczem żadna z drużyn wydawała się nie mieć przewagi. Atut własnego parkietu jak pokazały poprzednie mecze nie dawał żadnego handicapu wałbrzyszanom - był raczej argumentem za inowrocławianami - ale że dwa ostatnie mecze wygrał Górnik to trudno było wskazać faworyta.

Spotkanie zaczęło się dobrze dla gości, którzy szybko po punktach Małeckiego i rzucie za trzy Żytki objęli prowadzenie 5:0, a następnie Cywiński po akcji dwa plus jeden powiększył ją jeszcze do sześciu oczek (2:8). Po sennym początku do gry wzięli się gospodarze i najpierw dwa punkty Kukuczki, a następnie trzy Czerwonki zmniejszyły dystans do jednego punktu (7:8). Dobra gra w obronie spowodowała, że w szóstej minucie dwa rzuty wolne Stokłosy wyprowadziły wałbrzyszan na pierwsze prowadzenie w meczu (13:12). W odpowiedzi trafił Żytko, ale po chwili celna trójka Stokłosy (16:14) sprawiła, że Górnik odzyskał prowadzenie, którego jak się później okazało, nie oddał już do końca. Gospodarze zaczęli grać bardzo skutecznie w ataku, hakiem trafił Kukuczka, po szybkim ataku punkty spod kosza zdobył Nowak i przewaga Górnika wzrosła do sześciu oczek (20:14). Przewaga ta utrzymała się do końca tej kwarty, a wynik tej części meczu ustalił Świderski i po dziesięciu minutach wałbrzyszanie prowadzili 24:19.

W drugiej odsłonie początkowo utrzymywała się przewaga Górnika zdobyta w pierwszej kwarcie. Po trzech minutach gry najpierw spod kosza trafił Kowalski, a następnie po kontrze Nowaka przewaga gospodarzy wzrosła do jedenastu punktów (35:24). Goście jednak nie rezygnowali, o czas poprosił trener Krutikow i goście zaczęli odrabiać straty. Najpierw spod kosza punkty zdobył Szubarga, następnie dwa razy trafił Małecki i w 15 minucie Górnik prowadził już tylko 35:31. Taka przewaga utrzymywała się przez kolejne trzy minuty, po których punkty seryjnie zaczęli zdobywać gospodarze. Dwa razy spod kosza trafił Dymarski, z półdystansu punktował Saran i w 19 minucie wałbrzyszanie prowadzili 45:36. Dystans powiększył jeszcze Kukuczka, kolejny raz trafiając hakiem, a kwarta zakończyła się dwoma efektownymi blokami Czerwonki na Gabińskim - był to czwarty i piaty blok wałbrzyszan w meczu. Do przerwy Górnik prowadził 47:37.

W trzeciej części pierwsze pięć minut to wyrównana gra, w której różnica między oboma zespołami nie zmieniała się i w 15 minucie i 30 sekundzie wynik brzmiał 60:49. Od tego momentu, po kolejnym czasie wziętym przez trenera Krutikowa, do gry wzięli się goście i po akcjach Żytki, Cywińskiego i trzeciej w tej kwarcie trójce Wichniarza Sportino zmniejszyło dystans do trzech punktów (60:57 w 27 minucie). Dwa kolejne punkty z rzutów wolnych zdobyli Żytko i Wichniarz i w 28 minucie i 30 sekundzie przewaga Górnika stopniała do zaledwie jednego punktu (60:59). Na szczęście dla wałbrzyszan gospodarze zaczęli lepiej bronić, za trzy trafił Stokłosa, a następnie dołożył jeszcze jeden punkt z rzutu wolnego i po trzydziestu minutach Górnik prowadził 64:59.

W czwartej części skuteczność odzyskał Górnik. Sportino próbowało rzutów z dystansu, ale okazywały się one niecelne. Tymczasem Górnik po punktach z półdystansu Kowalskiego, Kukuczki i rzucie spod kosza Nowaka (po świetnej akcji i asyście Stokłosy) w 33 minucie powiększył przewagę ponownie do dziewięciu punktów (70:61). W 36 minucie po akcji Dymarskiego Górnik jeszcze zwiększył dystans (74:64). Po kolejnej minucie dwa rzuty wolne wykorzystał Czerwonka (76:64), a następnie po raz czwarty w meczu za trzy trafił Stokłosa (79:66). Sportino nie rezygnowało, dwa punkty zdobył Szubarga, ale na więcej nie było już stać graczy z Inowrocławia, którzy próbowali rzutów z dystansu i półdystansu, ale seryjnie nie trafiali. A niesiony dopingiem kibiców Górnik powiększał przewagę. Stokłosa i Nowak doprowadzili do stanu 83:68. Po chwili trafił Żytko, ale szybkie faule graczy Sportino na punkty zamieniali Glapiński i Saran i przewaga jeszcze się powiększyła (87:70). W końcówce goście zdobyli jeszcze szybkie punkty nie niepokojeni przez wałbrzyszan, którzy ostatecznie zwyciężyli 88:74.

W ekipie gospodarzy znakomity mecz rozegrał Stokłosa, który nie tylko zdobywał punkty (zarówno spod kosza jak i z dystansu), ale również bardzo dobrze kierował grą swoich kolegów zapisując na swoim koncie pięć asyst. Drugim liderem gospodarzy był Kukuczka, który grał bardzo skutecznie trafiając wszystkie osiem rzutów za dwa punkty. Na wyróżnienie jednak zasługuje cała drużyna. Każdy z graczy, który pojawiał się na parkiecie wnosił coś do gry gospodarzy, którzy grali bardzo dobrze zarówno w ataku (siedemdziesięcioprocentowa skuteczność rzutów za dwa) jak i w obronie, a osiem bloków graczy z Wałbrzycha to ich rekord w tym sezonie.

W drużynie gości bardzo dobrze, zwłaszcza w trzeciej kwarcie, spisał się Wichniarz. Słabiej niż zwykle zagrali rozgrywający gości, Szubarga i Żytko.

Po dwóch przegranych w pierwszych dwóch meczach Górnik uczynił coś niesamowitego doprowadzając do zwycięstwa w serii półfinałowej 3:2. Ostatni raz takim wyczynem popisała się drużyna AZS Koszalin, która w sezonie 2002/2003 awansowała do ekstraklasy pokonując w finale Turów Zgorzelec pomimo porażek w dwóch pierwszych meczach (AZS jednak przy stanie 0:2 grał dwa kolejne spotkania na własnym terenie). 


Po meczu powiedzieli:

Radosław Czerniak (trener Górnika): Spodziewaliśmy się twardej gry Sportino do przerwy, chcieliśmy nie pozwolić im odskoczyć z wynikiem. W trzeciej kwarcie zeszli do jednego punktu, ale do gry powrócili nasi podstawowi zawodnicy i opanowaliśmy sytuację. Nasi zawodnicy byli lepiej przygotowani, a Szubarga chyba nie wytrzymał fizycznie trudów spotkania.
Żaden zespół w I lidze polskiej nie podniósł by się przy stanie 0:2 ze Sportino. Przełomowym momentem rywalizacji był trzeci mecz, kiedy rywale nas zlekceważyli. Nie myśleliśmy o tym, że w Wałbrzychu jeszcze z nimi nie wygraliśmy. Dziś zamiast treningu obejrzeliśmy mecz Śląska z Turowem, a następnie w ramach motywacji film „300”. Przed meczem powiedziałem zawodnikom, że bez względu na wynik dla mnie już są bohaterami. To co pokazał dziś zespół było wspaniałe, chylę czoła. Dalsza praca w Wałbrzychu to marzenie, ale też wyzwanie. Zobaczymy jak się to wszystko poukłada, myślę, że wszyscy są zadowoleni z mojej pracy.

Aleksander Krutikow (trener Sportino): Gratuluję Górnikowi awansu.

Wojciech Kukuczka (Górnik): Bardzo chcieliśmy tego awansu. W naszej taktyce nic się nie zmieniło. Pierwsze dwa mecze przegraliśmy w sferze mentalnej. Zaczęły nam się trząść ręce w decydujących momentach, Sportino to wykorzystało. Mieliśmy świadomość, że w Wałbrzychu zawiedliśmy i do Inowrocławia jechaliśmy pokazać charakter. W pewnym sensie pomogli nam rywale, gdyż rozluźnili się przez ten tydzień i myśleli, że u siebie jeden mecz to wygrają z nami nawet na stojąco. Do piątego meczu podeszliśmy z dużą pokorą. A teraz świętujmy i cieszmy się, bo jest to wielki sukces, wszelkie dywagacje o DBL zostawmy na później.

Michał Saran (Górnik): Wiedzieliśmy, że będzie ciężko. Piąty mecz to loteria. Wystarczyło, żeby Sportino zagrało skuteczniej, a nam nie weszło parę rzutów. Na szczęście wytrzymaliśmy presję, zwłaszcza w trzeciej kwarcie gdy rywale doszli nas na jeden punkt. Wybroniliśmy kilka piłek, odskoczyliśmy i nie oddaliśmy tego prowadzenia. Cieszę się, że udało nam się wygrać.

Sławomir Nowak (Górnik): Był to na pewno mecz walki. Wyszliśmy z bardzo ciężkiej sytuacji, wielu spisało nas na straty, ale pokazaliśmy, że nie jesteśmy jak dłoń, w której można wyłamać palce, ale jak pięść, której nie da się złamać. Pokazaliśmy charakter. To na pewno był najbardziej dramatyczny z tych trzech awansów w mojej karierze.

Adrian Czerwonka (Górnik): Chcieliśmy udowodnić tym wszystkim, którzy w nas nie wierzyli, że da się wygrać na wyjeździe i to uczyniliśmy. Nie ukrywam, ze było ciężko, były ciężkie chwile, ale serce, charakter dyktowało, że da się wygrać. To jest piękno sportu przegrywać 0:2 na własnej, pojechać tam wygrać i jeszcze wygrać tutaj u nas. To jest piękne - coś niesamowitego. Rywale myśleli, że już nas mają, ale pokazaliśmy, ze mamy charakter. Jest takie powiedzenie, że jak się nie wygrywa 3:0 to się przegrywa 3:2. Piękna chwila, wspaniały awans, fantastyczni kibice.

Marcin Stokłosa (Górnik): Oczywiście wierzyliśmy, że jedziemy do Inowrocławia na dwa mecze i że przyjedziemy na piąte spotkanie do siebie. Zwątpienia nie było – wiedzieliśmy, że zagraliśmy dwa najsłabsze mecze w sezonie. Po tych meczach nie było zwątpienia, byliśmy razem, wszyscy wiedzieli jakie mają zadania w drużynie. Zebraliśmy się, i wygraliśmy, jesteśmy w DBL. Każdy z nas włożył do tego awansu swoją cegiełkę i każdy zasługuje na wielkie słowa uznania i pochwały.

Rafał Glapiński (Górnik): Mecz walki, w którym było mało piękna, za to dużo walki. Ciężkie spotkanie. Pod względem psychologicznym żadna drużyna nie miała przewagi. Myślę, że wygraliśmy, bo bardziej chcieliśmy wygrać, chcieliśmy udowodnić, że nie mamy zamiaru się poddać.
Awans ten jest dla mnie spełnieniem młodzieńczych marzeń. Gram w Górniku już 12 lat, grałem w II lidze, w I, teraz udało się wywalczyć awans do ekstraklasy. Bardzo się cieszę, że nam się udało.

Marcin Kowalski (Górnik): Jeśli chodzi o mnie to jest to spełnienie marzeń; od zawsze o tym marzyłem. Sportino było ciężkim przeciwnikiem, ale przez tydzień, który dzielił mecze w Wałbrzychu i Inowrocławiu przygotowaliśmy się bardzo dobrze i udało nam się podnieść się po dwóch porażkach i wyrównać stan rywalizacji. Dziś to była tylko formalność.

Jacek Dymarski (Górnik): Wszedłem bardzo dobrze w mecz, to dodało mi wiary we własne umiejętności. Ten sukces to spełnienie marzeń, gram w Górniku od juniorów.

Łukasz Żytko (Sportino): Ciężko coś powiedzieć. Daliśmy dziś z siebie wszystko, ale nie daliśmy rady. W pewnym momencie złapaliśmy kontakt, ale chyba nie wytrzymaliśmy trudów tych pięciu spotkań.
Nasza seria półfinałowa była bardzo wyrównana. Spodziewaliśmy się, że będzie pięć spotkań, ale myśleliśmy, ze to my będziemy się cieszyć z awansu. W pierwszych meczach Górnik grał słabo, my dobrze. W trzecim meczu wcale nie zlekceważyliśmy rywala; trema czy presja wyniku mogły nas usztywnić, ale na pewno nie było to lekceważenie. Mamy drużynę świadomą celu do którego dążymy i koledzy na pewno nie podeszli do tego meczu na zbytnim luzie. Wszyscy mówili, że Górnik jest mniej doświadczonym zespołem, ale tak naprawdę to my z racji wieku mieliśmy mniej doświadczenia. Górnik na każdej pozycji miał starszego i bardzo doświadczonego gracza.
Nie zgodzę się z opiniami, ze odpuściliśmy - chcieliśmy wygrać, starliśmy się, ale to jest tylko sport, są wygrani i przegrani. Dziękujemy zarządowi i trenerom, bo dzięki nim mogliśmy walczyć o najwyższe cele w I lidze.

Roman Ludwiczuk (prezes Górnika): Po dwóch pierwszych meczach w Wałbrzychu odbyliśmy z zawodnikami przed wtorkowym treningiem męską rozmowę, powiedzieliśmy sobie prawdę. Mecze nam nie wyszły, ale nie po to pracowaliśmy tyle lat, aby teraz oddać awans bez walki.
Musicie nam dać teraz czas pocieszyć się z tego awansu. A potem czeka nas kilka zmian w strukturach klubu, ale jesteśmy do tego przygotowani. Ustaliłem z kierownikiem OSIR-u zakup siedzisk do hali, aby przystosować ja do wymogów PLK, a jeśli nie dostaniemy pozwolenia na grę w Wałbrzychu to mamy w sąsiedztwie kilka hal. Najbliżej nam do Świebodzic. Jeżeli chodzi o budżet na przyszły sezon, to myślę, ze damy radę. Co do zawodników to każdy z nich może kontynuować karierę u nas; decyzję podejmą sami zawodnicy jak i trener. W kadrze będziemy mieć około 14 – 16 zawodników – czyli należy uzupełnić skład kilkoma zawodnikami i przystępujemy do walki.

Janusz Kozłowicz (dyrektor Górnika): Poza tym kiedy zdobywaliśmy czwarte miejsce to jest największy sukces gdy jestem dyrektorem klubu. Coś niesamowitego. Będziemy robili wszystko, aby ten zespół grał w ekstraklasie i zaprezentowali się z jak najlepszej strony. 

Sławomir Skonieczny

<-- Cofnij