Felieton Michała Cisło: Nareszcie coś się zaczyna dziać. Zarząd zakontraktował prezesa, trenera i pojawiły się wreszcie jakieś informacje odnośnie zawodników. Wszystko w porządku, ale zastanawiające jest jedno. Kogo potrzebuje wałbrzyski klub, aby utrzymać się w Dominet Bank Ekstralidze w sezonie 2007/08?
Logiczne, że zawodników. Powstaje jednak pytanie: jacy to powinni być?

Wejście do ekstraklasy nie zawsze musi oznaczać, że zespół będzie starał się tylko walczyć o utrzymanie w lidze. Przykładem może być drużyna ze Świeca, która dwa sezony temu- jako beniaminek- zdobyła czwarte miejsce w sezonie zasadniczym. Nie mieli oni wcale mocnego składu, dużych oszczędności na koncie, ani rewelacyjnych sponsorów. Wszystko tkwiło w ich umysłach. Polpak rozpoczął sezon bardzo zdeterminowany, ambitny, nie bojący się nikogo, gotowy podjąć każdą walkę, nawet z najgroźniejszym przeciwnikiem, którym- nie ma co ukrywać- był Prokom Trefl Sopot.
Antytezą do tego, że klub mocny, z niesamowitymi koszykarzami i dobrymi sponsorami jest w stanie powalczyć o Mistrzostwo Polski, może być zespół BOT Turowa Zgorzelec, także sprzed dwóch sezonów. Drużyna z odrębnych krańców Polski, miała w swoim składzie bardzo dobrych zawodników, np. Pluta, Hyży, Mollinari, Brown. Jak skończyli? Zajęli siódme miejsce w sezonie zasadniczym i odpadli w pierwszej rundzie fazy play-off.
W takim razie beniaminek, którym w tym przypadku jest Górnik Wałbrzych, czego tak naprawdę potrzebuje? Nowy prezes zapowiedział, że w najgorszym wypadku, budżet klubu będzie wynosił 1,5 miliona złotych, z czego 70% idzie na pensje zawodników. Wychodzi z tego- tak logicznie myśląc- że z tych pozostałych 30%, pieniądze pójdą na transport, noclegi oraz wypłaty dla działaczy i sztabu. Zawsze jest tak, że gdy zespołowi wiedzie się dobrze- czyli można tu użyć powiedzenia „apetyt rośnie w miarę jedzenia”- to obiecuje się dodatkowe wynagrodzenia. Gdyby jednak rzeczywiście budżet wynosił tylko 1,5 miliona, to z czego je wypłacić?
Irytujące są braki wzmocnień, ale można się zgodzić ze słowami nowego prezesa, że w pośpiechu, kontraktuje się „niewypały”.
W związku z tym- zakładając czarny scenariusz- jakich potrzebujemy zawodników, aby klub nie musiał walczyć tylko o utrzymanie? Wiadomo, że Górnik to drużyna z tradycjami. Zawsze walczyli tu najbardziej ambitni koszykarze w całej Polsce i tak powinno być i teraz. Przykładami walecznych wojowników oraz bardzo lojalnych zawodników, są panowie: Rafał Glapiński i Marcin Kowalski. Swojego czasu sporo mówiło się na temat Szubargi w Wałbrzychu. Jedni byli za tym, aby dołączył do wałbrzyskiej drużyny, inni żeby nie, a tak naprawdę, mogę już dzisiaj zagwarantować, że jeżeli zarówno Glapiński jak i Kowalski podpiszą z Górnikiem swoje kontrakty, to będę zbierali bardziej pozytywne oceny niż reprezentant Polski, czyli Szubarga. Znaczy nie do końca reprezentant. Na razie na arenie międzynarodowej nie występował w barwach „Biało-czerwonych”, więc ciężko go takowym nazwać.... Po prostu oni będą walczyli o dobro klubu, a on, aby „odpukać” swoje i odebrać czek.
Kolejną kwestią wartą poruszenia jest tzw. odwieczny problem, czyli koszykarze zza granicy, a zawodnicy z Polski. Wiadomo, że osoba ze Stanów Zjednoczonych- która tak jak wszyscy z tego regionu, próbowała się dostać do NBA, ale się nie udało- zażąda wynagrodzenia przerastającego jej umiejętności. Nie ma co się rozpisywać w tym temacie. Wszyscy wiedzą jaka jest prawda. Koszykarze zza granicy, a zwłaszcza Stanów Zjednoczonych traktują grę w Polsce jako ostatnią ewentualność. Lepsze to niż gra na Białorusi, ale gorsze niż w Rosji, Hiszpanii, Włoszech czy Grecji. Dlatego uważają, że należą im się niesamowite wypłaty. Później jak grają- wszyscy wiemy.
Znowuż gra polskich zawodników też nie rzuca na kolana. Powód? Słaba infrastruktura, szkółki młodzieżowe. Wszystko byłoby w porządku, gdyby jednak zamiast Amerykanów, kontraktować do swoich składów, polskich zawodników z przyszłością przed sobą, którzy będą dostawali dodatkowo sporo minut na parkiecie- tutaj jednak warto podkreślić umiejętne rotowanie ławką rezerwowych podczas meczu u trenera Radosława Czerniaka. Każdy z zawodników dostanie chociaż kilka minut na parkiecie, czy to Polak czy koszykarz z inną narodowością. Niewielu zawodników ma takie szczęście: takiego Trenera.
Polscy zawodnicy mają jednak swoje plusy. W porównaniu do zagranicznych, mniej zarabiają, a co za tym idzie- klub ma większe pole manewru jeżeli chodzi o finanse.
Podsumowując: kto zatem do Górnika?
Koszykarze polscy, ambitni i waleczni(jak Glapiński i Kowalski), skromni, lojalni i nie materialiści(wtedy 1,5 mln. spokojnie wystarczy).
Można być pewnym, że jeżeli takich zawodników zakontraktuje Górnik Wałbrzych, to walka o utrzymanie będzie minimum, a wyższe cele będą zupełnie realne i w czasie szybszym niż zakłada nowy prezes(5 lat), Górnik ponownie wróci na stałe na prestiżowe salony.... 

Michal Cisło

<-- Cofnij